De Pen | Thierry Van Eeckhout, Vice President Sales Digital Industries Siemens

Dat maakt de uitdagingen voor deze sector er echter niet minder op. Net hier zal de vraag naar meer productvariatie en dus kleinere batches het hardst spelen. Om rendabel te kunnen blijven produceren zullen voedingsbedrijven moeten automatiseren en vooral modulariseren.

De voedingsindustrie zal sneller dan gelijk welke industrie de rug weer rechten na corona. Naar verwachting zou ze al in 2021 weer klaar zijn om te groeien In 2019 lag die groei wereldwijd op 9,4%. De reden is duidelijk: crisis of niet, we blijven eten en drinken. Wanneer café en restaurants van de overheid op slot moeten, dan verlegt ons consumptiepatroon zich naar onze huiskamers. Voor supermarkten was Covid-19 dan ook booming business. 

Belangrijk ook, de voedingsindustrie is een sector die durft investeren. De output ging in 2019 met 7,6% vooruit omdat er volop geïnvesteerd wordt in automatiseren. De cijfers mogen dan wereldwijd vergaard zijn, in België en Luxemburg zien we exact dezelfde evolutie.  Hoe groot het potentieel ook mag zijn, de uitdagingen zijn dat ook. De voorbije decennia was er eigenlijk weinig revolutie te merken. De lijnen die er stonden kregen uiteraard nieuwe hardware en software om sneller en efficiënter dan ooit te produceren, maar het bleven grotendeels dezelfde fysieke lijnen. Automatisering was voor een groot stuk monotoon te noemen. 

Uitstekend om de uitdagingen van het voorbije decennia te beantwoorden naar meer gevalideerde kwaliteit en voedselveiligheid. Maar nefast voor wat komen zal. Want meer nog dan in andere industrieën zullen food & beverage bedrijven de komende jaren snel moeten leren schakelen tussen producten. De consument wil meer variatie in zijn eten, wil meer producten op maat van zijn gestel, wil meer seizoensgebonden eten … De producten en productieprocessen die lang hetzelfde gebleven zijn, zullen zich nu sneller dan ooit moeten aanpassen om te scoren bij de consument en tegelijk betaalbaar te blijven. Het antwoord zal nog meer gezocht moeten worden in automatiseren om efficiënt om te gaan met kleinere batchformaten en grotere schommelingen in de vraag.

Maar dan niet meer het automatiseren van voorheen. Modulariteit wordt de sleutel tot flexibiliteit. Als het productieapparaat zich geautomatiseerd kan aanpassen aan het product, dan kunnen bedrijven produceren tegen minder kosten, met een minstens even hoge kwaliteit, met een kortere marktintroductietijd en zonder in te boeten aan de veiligheid. Win-win-win dus. Waar productie-eenheden vroeger als eilanden functioneerden, zullen ze nu moeten leren communiceren op een gestandaardiseerde manier, met elkaar en met hoger gelegen systeem die de productie regisseren. Automatiseren is al lang geen verhaal meer van pure hardware. Zeker niet in de voedingsindustrie dat zich voorloper in het digitaliseringspeloton mag noemen. Het gaat evengoed over de introductie van industriële software om tot oplossingen te kunnen komen. Een modulaire productie kan niet zonder deze twee kanten van de medaille. Een modulaire productie is de toekomst.

Vandaag staan Belgische voedingsbedrijven al heel ver in de integratie van industriële software en het creëren van connectiviteit binnenin hun productie. Het is nu zaak om alle elementen samen te brengen en de volgende stap te zetten in automatiseren: modulariseren dus. Dat kan klein beginnen met het koppelen van elke afzonderlijke machine op het bedrijfsnetwerk. En het eindigt bij de productielijn die zich automatisch klaarzet voor de nieuwe batch, zonder fysieke of manuele interventies. Zo blijven onze bieren, frietjes, chocolaatjes … de beste van de wereld. Smakelijk.